Związki ołowiu

3 Views Comment Off

Mimo że stężenie ołowiu w spalinach nie zagraża kierowcom ani przechodniom, jednakże warstwa stale rozpylanego ołowiu wzdłuż dróg przelotowych powoduje trwałe i stale narastające skażenie środowiska. Ołów gromadzący się w glebie nie ma zdolności przenikania do głębszych warstw, a więc stale się kumuluje na jej powierzchni. Według badań przeprowadzonych w 1972 r. średni poziom stężenia ołowiu w Warszawie wynosił 0,0019 mg/m3. Jako najwyższe dopuszczalne stężenie przyjęto 0,001 mg/m3. Najwyższe stężenie w Warszawie notowano na ul. Puławskiej ? 0,0034 mg/m3. Zawartość ołowiu we krwi kierowców jest nieco większa niż u osób o zawodach bez styczności z ołowiem. Nie jest to jednak tylko problem wdychania spalin, gdyż % ołowiu znajdującego się w organizmie jest wchłonięta drogą pokarmową. Może tutaj odgrywać rolę nieumiejętne obchodzenie się z benzyną etylizowaną; gryzienie trawek rosnących na poboczu drogi; rozkładanie pokarmu na skażonej trawie; palenie papierosów trzymanych w zabrudzonych ołowiem rękach; gotowanie herbaty ze śniegu zebranego przy szosie. Ołów początkowo nie daje w organizmie żadnych dolegliwości. Ale ma zdolności gromadzenia się w kościach i wątrobie. Po jakimś czasie występuje bladość skóry, ogólne osłabienie, brak łaknienia, bóle głowy, metaliczny posmak w ustach, a w cięższych stanach ? drżenie rąk i silne bóle brzucha, zwane kolką ołowiczą. Objawy, które może powodować ołów przez wdychanie spalin, nie są groźne. Najwyżej mogą wywołać zmęczenie, bezsenność i pobudliwość nerwową.

In : Blog

About the author

Polecamy:
Archiwa