Hormony kory nadnerczy

6 Views Comment Off

Kora nadnerczy jest niezbędna do życia. Zbudowana jest z wielu stref, które wydzielają różne hormony sterydowe, jak kortyzon, kortykosteron, dezoksykortykosteron, aldosteron, kortyzol i dehydrokortykosteron, wszystkie strukturalnie podobne i wszystkie pochodzące od tego samego prekursora – cholesterolu. Ze względu na funkcje, jakie pełnią hormony kory nadnerczy, można je podzielić na cztery główne grupy: metabolizmu węglowodanów i białek; metabolizmu mineralnego, solnego i wodnego; rozwoju płciowego; ochrony przed zapaleniem i alergią. Metabolizm węglowodanów i białek. Kortyzon, kortyzol i kortykosteron działają przede wszystkim na metabolizm węglowodanów i dlatego zwane są łącznie glukokortykosterydami. Podnoszą one poziom glukozy w krwi kosztem glikogenu wątrobowego i pośrednio wzmagają szybkość przekształcania białek w węglowodany. Metabolizm mineralny i wodny. Hormony korowe nadnerczy, które regulują względny poziom elektrolitów, tj. jonów nieorganicznych w płynach ustrojowych, a zatem wpływają na zawartość wody w tkankach, nazywają się mineralokortykosterydami. Ze związków tej grupy najsilniejsze działanie wykazują aldosteron i dezoksykortykosteron. Niedobór tych hormonów wywołuje zwiększone wydalanie z moczem jonów sodowych, chlorkowych i wody, czemu towarzyszy spadek stężenia jonów sodu, chlorkowych i wodorowęglano- wych w krwi oraz wzrost stężenia jonów potasowych kosztem ich zawartości w komórkach i płynach tkankowych. Wskutek utraty wodorowęglanów obniża się pH krwi. Są to objawy choroby Addisona, która nie leczona, zazwyczaj kończy się śmiercią. Stosowanie mineralokorty-kosterydów zmniejsza wchłanianie zwrotne potasu w kanalikach krętych nerek i zwiększa resorpcję sodu; w ten sposób zostaje zatrzymana woda, a objętość i ciśnienie krwi wracają do normy.

In : Blog

About the author

Polecamy:
Archiwa