Synapsa

3 Views Comment Off

Neurony nigdy nie występują jako pojedyncze, izolowane jednostki, lecz zawsze stanowią część liniowego lub rozgałęzionego układu komórek nerwowych. Każdy neuron jest tak ułożony, że zakończenia aksonu znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie dendrytów następnego neuronu. W zasadzie impuls z jednej komórki do drugiej może przechodzić w dwojaki sposób: bądź jako impuls elektryczny, bądź chemiczny. Oznacza to, że na styku dwóch błon komórkowych prąd czynnościowy może być przewodzony przez warstwę graniczną, jeśli opór elektryczny pomiędzy dwiema komórkami jest niewielki; ten typ przenoszenia nazywa się przewodnictwem elektrotonicznym; w ten sposób są przewodzone impulsy w licznych komórkach nerwowych oraz w mięśniu sercowym i mięśniach gładkich. W tych tkankach, komórki powiązane są za pomocą specjalnych struktur łączących zwanych złączami szczelinowymi. Przez te punkty, w których łączące się błony zbliżają się do siebie na odległość kilku dziesiątych nanometra, jony i różne cząsteczki dyfundują swobodnie, dzięki czemu mogą przewodzić prąd z jednej komórki do drugiej. Jednak w większości komórek ustroju, w tym również większości neuronów, błony sąsiadujących komórek nie przylegają do siebie tak ściśle; pozostaje pomiędzy nimi szczelina lub przestwór komórkowy szerokości ok. 20 nm, który uniemożliwia przewodzenie impulsu elektrycznego. Miejsca, w których akson i dendryt dwóch nerwów zbliżają się do siebie na odległość przestworu międzykomórkowego, noszą nazwę synaps. Na synapsie impuls nerwowy zostaje przekształcony w sygnał chemiczny pod postacią substancji przekaźnikowej, która dyfunduje przez przestwór międzykomórkowy. Substancja przekaźnikowa jest syntetyzowana i magazynowana w pęcherzykach zbudowanych z cienkiej błony, zwanych pęcherzykami synaptycznymi; znajdują się one na tym końcu aksonu, który styka się z synapsą.

In : Blog

About the author

Polecamy:
Archiwa